Thursday, January 12, 2012

இனி நான் தனியன்

சுருட்டப்படாத காலத்தின் அடையாளங்களோடு
விரிந்து கிடந்த படுக்கை
சிதறிக்கிடந்த சிகரெட் துண்டுகள்
காலி மதுக்குப்பிகள்
இருப்பை நெடிவீசி நிச்சயித்தன
கைரேகைகளின் அழுத்தம் தாளாது
நசிந்துகிடந்தன ரம்மி சீட்டுகள்
சூழலுக்கேற்ற ராகங்கள்
அலைபேசியில் கசிந்துகொண்டிருக்க
நிகழவிருக்கும் அறை நண்பனின்
திருமண உரையாடலின் நீட்சியில்
மது நாவை தடிமனாக்க
பிதற்றத் துவங்கினான்
தேற்றுதல்களை செவிகொள்ளாது
இவ்வறையில்
இனி நான் தனியனென...

நன்றி : புன்னகை

No comments:

Post a Comment